Euklides ur. ok. 365 p.n.e., zm. ok. 300 p.n.e.- matematyk grecki pochodzący z Aten, przez większość życia działający w Aleksandrii.


Autor pierwszych prac teoretycznych z matematyki. Główne jego dzieło to Elementy (tytuł grecki Stoicheia geometrias) jest syntezą ówczesnej wiedzy matematycznej zarówno w dziedzinie geometrii, jak i w teorii liczb. Elementy są pierwszą próbą aksjomatycznego ujęcia geometrii i były podstawowym podręcznikiem geometrii do XIX wieku. Dzieło to może pochwalić się wielką poczytnością, zostało ono przetłumaczone na olbrzymią ilość języków, zaś ilością wydań ustępuje jedynie Biblii. Niestety brak polskiego tłumaczenia dzieła Euklidesa.

Przestrzeń euklidesowa to uogólnienie płaszczyzny i przestrzeni trójwymiarowej, badanych systematycznie przez Euklidesa w jego Elementach. Po wprowadzeniu na płaszczyźnie lub w przestrzeni układu współrzędnych kartezjańskich, każdy punkt można jednoznacznie identyfikować przy pomocy jego współrzędnych. Idea utożsamienia punktu z układem jego współrzędnych leży u podstaw wspomnianego uogólnienia.

Obrazowo można powiedzieć, że trójwymiarowa przestrzeń euklidesowa jest tą najlepiej znaną nam 'intuicyjnie', ponieważ w niej żyjemy i jej cech uczymy się z życia i w szkole. Np. w przestrzeni euklidesowej suma kątów w trójkącie ma 180 stopni, a proste równoległe się nie przecinają.